обману́ть (obmanútʹ, “to deceive”) + -ка (-ka) IPA(key): [ɐbˈmankə] <span class="searchmatch">обма́нка</span> • (obmánka) f inan (genitive обма́нки, nominative plural обма́нки, genitive...
IPA(key): [ɐbˈmankʊ] обма́нку • (obmánku) f inan accusative singular of <span class="searchmatch">обма́нка</span> (obmánka)...
IPA(key): [ɐbˈmankəj] обма́нкой • (obmánkoj) f inan instrumental singular of <span class="searchmatch">обма́нка</span> (obmánka)...
IPA(key): [ɐbˈmankʲe] обма́нке • (obmánke) f inan dative/prepositional singular of <span class="searchmatch">обма́нка</span> (obmánka)...
IPA(key): [ɐbˈmankəmʲɪ] обма́нками • (obmánkami) f inan pl instrumental plural of <span class="searchmatch">обма́нка</span> (obmánka)...
IPA(key): [ɐbˈmankəjʊ] обма́нкою • (obmánkoju) f inan instrumental singular of <span class="searchmatch">обма́нка</span> (obmánka)...
IPA(key): [ɐbˈmankəm] обма́нкам • (obmánkam) f inan pl dative plural of <span class="searchmatch">обма́нка</span> (obmánka)...
IPA(key): [ɐbˈmankəx] обма́нках • (obmánkax) f inan pl prepositional plural of <span class="searchmatch">обма́нка</span> (obmánka)...
IPA(key): [ɐbˈmanək] обма́нок • (obmánok) f inan pl genitive plural of <span class="searchmatch">обма́нка</span> (obmánka)...
to let down Conjugation of обма́нывать (class 1a imperfective transitive) обма́н (obmán) <span class="searchmatch">обма́нка</span> (obmánka) обма́нный (obmánnyj) обма́нщик (obmánščik)...