огорчи • (ogorči) third-singular present, pf (imperfective огорчува)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | огорчел | огорчил | adjectival participle | огорчен | ||
| feminine | огорчела | огорчила | adverbial participle | — | ||
| neuter | огорчело | огорчило | verbal noun | — | ||
| plural | огорчеле | огорчиле | perfect participle | огорчено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | огорчам | огорчев | огорчив | — | ||
| 2nd singular | огорчиш | огорчеше | огорчи | огорчи | ||
| 3rd singular | огорчи | огорчеше | огорчи | — | ||
| 1st plural | огорчиме | огорчевме | огорчивме | — | ||
| 2nd plural | огорчите | огорчевте | огорчивте | огорчете | ||
| 3rd plural | огорчат | огорчеа | огорчија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум огорчил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам огорчено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев огорчил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав огорчено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал огорчено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе огорчам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам огорчено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе огорчев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав огорчено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум огорчел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал огорчено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би огорчил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал огорчено | conditional of има + perfect participle | ||||
огорчи́ • (ogorčí)