о- (o-) + пиздю́ль (pizdjúlʹ) + -ить (-itʹ)
опиздю́лить • (opizdjúlitʹ) pf (imperfective опиздю́ливать)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | опиздю́лить opizdjúlitʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | опиздю́ливший opizdjúlivšij |
passive | — | опиздю́ленный opizdjúlennyj |
adverbial | — | опиздю́лив opizdjúliv, опиздю́ливши opizdjúlivši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | опиздю́лю opizdjúlju |
2nd singular (ты) | — | опиздю́лишь opizdjúlišʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | опиздю́лит opizdjúlit |
1st plural (мы) | — | опиздю́лим opizdjúlim |
2nd plural (вы) | — | опиздю́лите opizdjúlite |
3rd plural (они́) | — | опиздю́лят opizdjúljat |
imperative | singular | plural |
опиздю́ль opizdjúlʹ |
опиздю́льте opizdjúlʹte | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | опиздю́лил opizdjúlil |
опиздю́лили opizdjúlili |
feminine (я/ты/она́) | опиздю́лила opizdjúlila | |
neuter (оно́) | опиздю́лило opizdjúlilo |