ополномоштува • (opolnomoštuva) third-singular present, impf (perfective ополномошти)
l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | ополномоштувал | — | adjectival participle | ополномоштуван | ||
feminine | ополномоштувала | — | adverbial participle | ополномоштувајќи | ||
neuter | ополномоштувало | — | verbal noun | ополномоштување | ||
plural | ополномоштувале | — | perfect participle | ополномоштувано | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |||
1st singular | ополномоштувам | ополномоштував | — | — | ||
2nd singular | ополномоштуваш | ополномоштуваше | — | ополномоштувај | ||
3rd singular | ополномоштува | ополномоштуваше | — | — | ||
1st plural | ополномоштуваме | ополномоштувавме | — | — | ||
2nd plural | ополномоштувате | ополномоштувавте | — | ополномоштувајте | ||
3rd plural | ополномоштуваат | ополномоштуваа | — | — | ||
Compound tenses | ||||||
perfect | сум ополномоштувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
има-perfect | имам ополномоштувано | present of има + perfect participle | ||||
pluperfect | бев ополномоштувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
има-pluperfect | имав ополномоштувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
има-perfect reported | сум имал ополномоштувано | perfect of има + perfect participle | ||||
future | ќе ополномоштувам | ќе + present | ||||
има-future | ќе имам ополномоштувано | future of има + perfect participle | ||||
future in the past | ќе ополномоштував | ќе + imperfect | ||||
има-future in the past | ќе имав ополномоштувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
future reported | ќе сум ополномоштувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
има-future reported | ќе сум имал ополномоштувано | future reported of има + perfect participle | ||||
conditional | би ополномоштувал | би + imperfect l-participle | ||||
има-conditional | би имал ополномоштувано | conditional of има + perfect participle |