From о- (o-) + прито́мн(ий) (prytómn(yj), “conscious”) + -іти (-ity).
оприто́мніти • (oprytómnity) pf (imperfective оприто́мнювати) (intransitive)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | оприто́мніти, оприто́мніть oprytómnity, oprytómnitʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | — | оприто́мнівши oprytómnivšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
— | оприто́мнію oprytómniju |
2nd singular ти |
— | оприто́мнієш oprytómniješ |
3rd singular він / вона / воно |
— | оприто́мніє oprytómnije |
1st plural ми |
— | оприто́мнієм, оприто́мніємо oprytómnijem, oprytómnijemo |
2nd plural ви |
— | оприто́мнієте oprytómnijete |
3rd plural вони |
— | оприто́мніють oprytómnijutʹ |
imperative | singular | plural |
first-person | — | оприто́мніймо oprytómnijmo |
second-person | оприто́мній oprytómnij |
оприто́мнійте oprytómnijte |
past tense | singular | plural ми / ви / вони |
masculine я / ти / він |
оприто́мнів oprytómniv |
оприто́мніли oprytómnily |
feminine я / ти / вона |
оприто́мніла oprytómnila | |
neuter воно |
оприто́мніло oprytómnilo |