ориентиро́вка (orijentiróvka) + -ный (-nyj)
ориентиро́вочный • (orijentiróvočnyj) (comparative (по)ориентиро́вочнее or (по)ориентиро́вочней)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | ориентиро́вочный orijentiróvočnyj |
ориентиро́вочное orijentiróvočnoje |
ориентиро́вочная orijentiróvočnaja |
ориентиро́вочные orijentiróvočnyje | |
genitive | ориентиро́вочного orijentiróvočnovo |
ориентиро́вочной orijentiróvočnoj |
ориентиро́вочных orijentiróvočnyx | ||
dative | ориентиро́вочному orijentiróvočnomu |
ориентиро́вочной orijentiróvočnoj |
ориентиро́вочным orijentiróvočnym | ||
accusative | animate | ориентиро́вочного orijentiróvočnovo |
ориентиро́вочное orijentiróvočnoje |
ориентиро́вочную orijentiróvočnuju |
ориентиро́вочных orijentiróvočnyx |
inanimate | ориентиро́вочный orijentiróvočnyj |
ориентиро́вочные orijentiróvočnyje | |||
instrumental | ориентиро́вочным orijentiróvočnym |
ориентиро́вочной, ориентиро́вочною orijentiróvočnoj, orijentiróvočnoju |
ориентиро́вочными orijentiróvočnymi | ||
prepositional | ориентиро́вочном orijentiróvočnom |
ориентиро́вочной orijentiróvočnoj |
ориентиро́вочных orijentiróvočnyx | ||
short form | ориентиро́вочен orijentiróvočen |
ориентиро́вочно orijentiróvočno |
ориентиро́вочна orijentiróvočna |
ориентиро́вочны orijentiróvočny |