From German Offensive, from French offensive.
офензи́ва f (Latin spelling ofenzíva)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | офензива | офензиве |
genitive | офензиве | офензива |
dative | офензиви | офензивама |
accusative | офензиву | офензиве |
vocative | офензиво | офензиве |
locative | офензиви | офензивама |
instrumental | офензивом | офензивама |
From German Offensive, from French offensive.
офензи́ва • (ofenzýva) f inan (genitive офензи́ви, nominative plural офензи́ви, genitive plural офензи́в, relational adjective офензи́вний)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | офензи́ва ofenzýva |
офензи́ви ofenzývy |
genitive | офензи́ви ofenzývy |
офензи́в ofenzýv |
dative | офензи́ві ofenzývi |
офензи́вам ofenzývam |
accusative | офензи́ву ofenzývu |
офензи́ви ofenzývy |
instrumental | офензи́вою ofenzývoju |
офензи́вами ofenzývamy |
locative | офензи́ві ofenzývi |
офензи́вах ofenzývax |
vocative | офензи́во ofenzývo |
офензи́ви ofenzývy |