панаце́я • (panacéja) f inan (genitive панаце́и, nominative plural панаце́и, genitive plural панаце́й)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | панаце́я panacéja |
панаце́и panacéi |
genitive | панаце́и panacéi |
панаце́й panacéj |
dative | панаце́е panacéje |
панаце́ям panacéjam |
accusative | панаце́ю panacéju |
панаце́и panacéi |
instrumental | панаце́ей, панаце́ею panacéjej, panacéjeju |
панаце́ями panacéjami |
prepositional | панаце́е panacéje |
панаце́ях panacéjax |
Borrowed from French panacée, from Latin panacēa, from Ancient Greek πανάκεια (panákeia).
панаце́я • (panacéja) f inan (genitive панаце́ї, nominative plural панаце́ї, genitive plural панаце́й)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | панаце́я panacéja |
панаце́ї panacéji |
genitive | панаце́ї panacéji |
панаце́й panacéj |
dative | панаце́ї panacéji |
панаце́ям panacéjam |
accusative | панаце́ю panacéju |
панаце́ї panacéji |
instrumental | панаце́єю panacéjeju |
панаце́ями panacéjamy |
locative | панаце́ї panacéji |
панаце́ях panacéjax |
vocative | панаце́є panacéje |
панаце́ї panacéji |