паскара́ць • (paskarácʹ) impf (perfective паско́рыць)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | паскара́ць paskarácʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | паскара́ючы paskarájučy |
паскара́ўшы paskaráŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
паскара́ю paskaráju |
бу́ду паскара́ць búdu paskarácʹ |
2nd singular ты |
паскара́еш paskaráješ |
бу́дзеш паскара́ць búdzješ paskarácʹ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
паскара́е paskaráje |
бу́дзе паскара́ць búdzje paskarácʹ |
1st plural мы |
паскара́ем paskarájem |
бу́дзем паскара́ць búdzjem paskarácʹ |
2nd plural вы |
паскара́еце paskarájecje |
бу́дзеце паскара́ць búdzjecje paskarácʹ |
3rd plural яны́ |
паскара́юць paskarájucʹ |
бу́дуць паскара́ць búducʹ paskarácʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | паскара́й paskaráj |
паскара́йце paskarájcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
паскара́ў paskaráŭ |
паскара́лі paskaráli |
feminine я / ты / яна́ |
паскара́ла paskarála | |
neuter яно́ |
паскара́ла paskarála |