потаи́ть (potaítʹ) + -но́й (-nój)
потайно́й • (potajnój)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | потайно́й potajnój |
потайно́е potajnóje |
потайна́я potajnája |
потайны́е potajnýje | |
genitive | потайно́го potajnóvo |
потайно́й potajnój |
потайны́х potajnýx | ||
dative | потайно́му potajnómu |
потайно́й potajnój |
потайны́м potajným | ||
accusative | animate | потайно́го potajnóvo |
потайно́е potajnóje |
потайну́ю potajnúju |
потайны́х potajnýx |
inanimate | потайно́й potajnój |
потайны́е potajnýje | |||
instrumental | потайны́м potajným |
потайно́й, потайно́ю potajnój, potajnóju |
потайны́ми potajnými | ||
prepositional | потайно́м potajnóm |
потайно́й potajnój |
потайны́х potajnýx |