предочи • (predoči) third-singular present, pf (imperfective предочува)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | предочел | предочил | adjectival participle | предочен | ||
| feminine | предочела | предочила | adverbial participle | — | ||
| neuter | предочело | предочило | verbal noun | — | ||
| plural | предочеле | предочиле | perfect participle | предочено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | предочам | предочев | предочив | — | ||
| 2nd singular | предочиш | предочеше | предочи | предочи | ||
| 3rd singular | предочи | предочеше | предочи | — | ||
| 1st plural | предочиме | предочевме | предочивме | — | ||
| 2nd plural | предочите | предочевте | предочивте | предочете | ||
| 3rd plural | предочат | предочеа | предочија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум предочил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам предочено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев предочил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав предочено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал предочено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе предочам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам предочено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе предочев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав предочено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум предочел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал предочено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би предочил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал предочено | conditional of има + perfect participle | ||||