From пры- (pry-) + вазі́ць (vazícʹ). Cognates include Ukrainian приво́зити (pryvózyty), Russian привози́ть (privozítʹ) and Polish przywozić.
прыво́зіць • (pryvózicʹ) impf (perfective прыве́зці)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | прыво́зіць pryvózicʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | прыво́зячы pryvózjačy |
прыво́зіўшы pryvóziŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
прыво́жу pryvóžu |
бу́ду прыво́зіць búdu pryvózicʹ |
2nd singular ты |
прыво́зіш pryvóziš |
бу́дзеш прыво́зіць búdzješ pryvózicʹ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
прыво́зіць pryvózicʹ |
бу́дзе прыво́зіць búdzje pryvózicʹ |
1st plural мы |
прыво́зім pryvózim |
бу́дзем прыво́зіць búdzjem pryvózicʹ |
2nd plural вы |
прыво́зіце pryvózicje |
бу́дзеце прыво́зіць búdzjecje pryvózicʹ |
3rd plural яны́ |
прыво́зяць pryvózjacʹ |
бу́дуць прыво́зіць búducʹ pryvózicʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | прыво́зь pryvózʹ |
прыво́зьце pryvózʹcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
прыво́зіў pryvóziŭ |
прыво́зілі pryvózili |
feminine я / ты / яна́ |
прыво́зіла pryvózila | |
neuter яно́ |
прыво́зіла pryvózila |