From Proto-Slavic *pričina. Cognate with Russian причи́на (pričína).
прычы́на • (pryčýna) f inan (genitive прычы́ны, nominative plural прычы́ны, genitive plural прычы́н)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | прычы́на pryčýna |
прычы́ны pryčýny |
genitive | прычы́ны pryčýny |
прычы́н pryčýn |
dative | прычы́не pryčýnje |
прычы́нам pryčýnam |
accusative | прычы́ну pryčýnu |
прычы́ны pryčýny |
instrumental | прычы́най, прычы́наю pryčýnaj, pryčýnaju |
прычы́намі pryčýnami |
locative | прычы́не pryčýnje |
прычы́нах pryčýnax |
count form | — | прычы́ны1 pryčýny1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.