разобличи • (razobliči) third-singular present, pf (imperfective разобличува)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | разобличел | разобличил | adjectival participle | разобличен | ||
| feminine | разобличела | разобличила | adverbial participle | — | ||
| neuter | разобличело | разобличило | verbal noun | — | ||
| plural | разобличеле | разобличиле | perfect participle | разобличено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | разобличам | разобличев | разобличив | — | ||
| 2nd singular | разобличиш | разобличеше | разобличи | разобличи | ||
| 3rd singular | разобличи | разобличеше | разобличи | — | ||
| 1st plural | разобличиме | разобличевме | разобличивме | — | ||
| 2nd plural | разобличите | разобличевте | разобличивте | разобличете | ||
| 3rd plural | разобличат | разобличеа | разобличија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум разобличил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам разобличено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев разобличил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав разобличено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал разобличено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе разобличам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам разобличено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе разобличев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав разобличено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум разобличел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал разобличено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би разобличил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал разобличено | conditional of има + perfect participle | ||||