разобличува • (razobličuva) third-singular present, impf (perfective разобличи)
l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | разобличувал | — | adjectival participle | разобличуван | ||
feminine | разобличувала | — | adverbial participle | разобличувајќи | ||
neuter | разобличувало | — | verbal noun | разобличување | ||
plural | разобличувале | — | perfect participle | разобличувано | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |||
1st singular | разобличувам | разобличував | — | — | ||
2nd singular | разобличуваш | разобличуваше | — | разобличувај | ||
3rd singular | разобличува | разобличуваше | — | — | ||
1st plural | разобличуваме | разобличувавме | — | — | ||
2nd plural | разобличувате | разобличувавте | — | разобличувајте | ||
3rd plural | разобличуваат | разобличуваа | — | — | ||
Compound tenses | ||||||
perfect | сум разобличувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
има-perfect | имам разобличувано | present of има + perfect participle | ||||
pluperfect | бев разобличувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
има-pluperfect | имав разобличувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
има-perfect reported | сум имал разобличувано | perfect of има + perfect participle | ||||
future | ќе разобличувам | ќе + present | ||||
има-future | ќе имам разобличувано | future of има + perfect participle | ||||
future in the past | ќе разобличував | ќе + imperfect | ||||
има-future in the past | ќе имав разобличувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
future reported | ќе сум разобличувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
има-future reported | ќе сум имал разобличувано | future reported of има + perfect participle | ||||
conditional | би разобличувал | би + imperfect l-participle | ||||
има-conditional | би имал разобличувано | conditional of има + perfect participle |