раскомотува • (raskomotuva) third-singular present, impf (perfective раскомоти)
l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | раскомотувал | — | adjectival participle | раскомотуван | ||
feminine | раскомотувала | — | adverbial participle | раскомотувајќи | ||
neuter | раскомотувало | — | verbal noun | раскомотување | ||
plural | раскомотувале | — | perfect participle | раскомотувано | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |||
1st singular | раскомотувам | раскомотував | — | — | ||
2nd singular | раскомотуваш | раскомотуваше | — | раскомотувај | ||
3rd singular | раскомотува | раскомотуваше | — | — | ||
1st plural | раскомотуваме | раскомотувавме | — | — | ||
2nd plural | раскомотувате | раскомотувавте | — | раскомотувајте | ||
3rd plural | раскомотуваат | раскомотуваа | — | — | ||
Compound tenses | ||||||
perfect | сум раскомотувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
има-perfect | имам раскомотувано | present of има + perfect participle | ||||
pluperfect | бев раскомотувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
има-pluperfect | имав раскомотувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
има-perfect reported | сум имал раскомотувано | perfect of има + perfect participle | ||||
future | ќе раскомотувам | ќе + present | ||||
има-future | ќе имам раскомотувано | future of има + perfect participle | ||||
future in the past | ќе раскомотував | ќе + imperfect | ||||
има-future in the past | ќе имав раскомотувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
future reported | ќе сум раскомотувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
има-future reported | ќе сум имал раскомотувано | future reported of има + perfect participle | ||||
conditional | би раскомотувал | би + imperfect l-participle | ||||
има-conditional | би имал раскомотувано | conditional of има + perfect participle |