раскомоти • (raskomoti) third-singular present, pf (imperfective раскомотува)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | раскомотел | раскомотил | adjectival participle | раскомотен | ||
| feminine | раскомотела | раскомотила | adverbial participle | — | ||
| neuter | раскомотело | раскомотило | verbal noun | — | ||
| plural | раскомотеле | раскомотиле | perfect participle | раскомотено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | раскомотам | раскомотев | раскомотив | — | ||
| 2nd singular | раскомотиш | раскомотеше | раскомоти | раскомоти | ||
| 3rd singular | раскомоти | раскомотеше | раскомоти | — | ||
| 1st plural | раскомотиме | раскомотевме | раскомотивме | — | ||
| 2nd plural | раскомотите | раскомотевте | раскомотивте | раскомотете | ||
| 3rd plural | раскомотат | раскомотеа | раскомотија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум раскомотил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам раскомотено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев раскомотил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав раскомотено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал раскомотено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе раскомотам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам раскомотено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе раскомотев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав раскомотено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум раскомотел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал раскомотено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би раскомотил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал раскомотено | conditional of има + perfect participle | ||||