From рас- (ras-) + плю́шчыць (pljúščycʹ).
расплю́шчыць • (raspljúščycʹ) pf (imperfective расплю́шчваць)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | расплю́шчыць raspljúščycʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | расплю́шчаны raspljúščany |
| adverbial | — | расплю́шчыўшы raspljúščyŭšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
— | расплю́шчу raspljúšču |
| 2nd singular ты |
— | расплю́шчыш raspljúščyš |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
— | расплю́шчыць raspljúščycʹ |
| 1st plural мы |
— | расплю́шчым raspljúščym |
| 2nd plural вы |
— | расплю́шчыце raspljúščycje |
| 3rd plural яны́ |
— | расплю́шчаць raspljúščacʹ |
| imperative | singular | plural |
| second-person | расплю́шчы raspljúščy |
расплю́шчыце raspljúščycje |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
расплю́шчыў raspljúščyŭ |
расплю́шчылі raspljúščyli |
| feminine я / ты / яна́ |
расплю́шчыла raspljúščyla | |
| neuter яно́ |
расплю́шчыла raspljúščyla | |