ри́льце • (rýlʹce) n inan (genitive ри́льця, nominative plural ри́льця, genitive plural ри́лець)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ри́льце rýlʹce |
ри́льця rýlʹcja |
genitive | ри́льця rýlʹcja |
ри́лець rýlecʹ |
dative | ри́льцю rýlʹcju |
ри́льцям rýlʹcjam |
accusative | ри́льце rýlʹce |
ри́льця rýlʹcja |
instrumental | ри́льцем rýlʹcem |
ри́льцями rýlʹcjamy |
locative | ри́льцю, ри́льці rýlʹcju, rýlʹci |
ри́льцях rýlʹcjax |
vocative | ри́льче rýlʹče |
ри́льця rýlʹcja |