From розтягну́ти (roztjahnúty) + -ся (-sja). Compare Russian растяну́ться (rastjanútʹsja), Belarusian расцягну́цца (rascjahnúcca), Polish rozciągnąć się.
розтягну́тися • (roztjahnútysja) pf (imperfective розтяга́тися or розтя́гуватися)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | розтягну́тися, розтягну́тись, розтягну́ться roztjahnútysja, roztjahnútysʹ, roztjahnútʹsja | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | — | розтя́гшись, розтягну́вшись roztjáhšysʹ, roztjahnúvšysʹ |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
— | розтягну́ся, розтягну́сь roztjahnúsja, roztjahnúsʹ |
| 2nd singular ти |
— | розтя́гнешся roztjáhnešsja |
| 3rd singular він / вона / воно |
— | розтя́гнеться roztjáhnetʹsja |
| 1st plural ми |
— | розтя́гнемся, розтя́гнемося, розтя́гнемось roztjáhnemsja, roztjáhnemosja, roztjáhnemosʹ |
| 2nd plural ви |
— | розтя́гнетеся, розтя́гнетесь roztjáhnetesja, roztjáhnetesʹ |
| 3rd plural вони |
— | розтя́гнуться roztjáhnutʹsja |
| imperative | singular | plural |
| first-person | — | розтягні́мся, розтягні́мося, розтягні́мось roztjahnímsja, roztjahnímosja, roztjahnímosʹ |
| second-person | розтягни́ся, розтягни́сь roztjahnýsja, roztjahnýsʹ |
розтягні́ться roztjahnítʹsja |
| past tense | singular | plural ми / ви / вони |
| masculine я / ти / він |
розтя́гся, розтягну́вся, розтягну́всь roztjáhsja, roztjahnúvsja, roztjahnúvsʹ |
розтягли́ся, розтягли́сь, розтягну́лися, розтягну́лись roztjahlýsja, roztjahlýsʹ, roztjahnúlysja, roztjahnúlysʹ |
| feminine я / ти / вона |
розтягла́ся, розтягла́сь, розтягну́лася, розтягну́лась roztjahlásja, roztjahlásʹ, roztjahnúlasja, roztjahnúlasʹ | |
| neuter воно |
розтягло́ся, розтягло́сь, розтягну́лося, розтягну́лось roztjahlósja, roztjahlósʹ, roztjahnúlosja, roztjahnúlosʹ | |