Borrowed from Polish równoboczny. Morphologically, from ро́ўны (róŭny) + -а- (-a-) + бок (bok) + -ны (-ny).
роўнабо́чны • (roŭnabóčny)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | роўнабо́чны roŭnabóčny |
роўнабо́чнае roŭnabóčnaje |
роўнабо́чная roŭnabóčnaja |
роўнабо́чныя roŭnabóčnyja | |
genitive | роўнабо́чнага roŭnabóčnaha |
роўнабо́чнай roŭnabóčnaj |
роўнабо́чных roŭnabóčnyx | ||
dative | роўнабо́чнаму roŭnabóčnamu |
роўнабо́чнай roŭnabóčnaj |
роўнабо́чным roŭnabóčnym | ||
accusative | animate | роўнабо́чнага roŭnabóčnaha |
роўнабо́чнае roŭnabóčnaje |
роўнабо́чную roŭnabóčnuju |
роўнабо́чных roŭnabóčnyx |
inanimate | роўнабо́чны roŭnabóčny |
роўнабо́чныя roŭnabóčnyja | |||
instrumental | роўнабо́чным roŭnabóčnym |
роўнабо́чнай, роўнабо́чнаю roŭnabóčnaj, roŭnabóčnaju |
роўнабо́чнымі roŭnabóčnymi | ||
locative | роўнабо́чным roŭnabóčnym |
роўнабо́чнай roŭnabóčnaj |
роўнабо́чных roŭnabóčnyx |