се закметува • (se zakmetuva) third-singular present, impf (perfective се закмети)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | се закметувал | — | adjectival participle | — | ||
| feminine | се закметувала | — | adverbial participle | закметувајќи се | ||
| neuter | се закметувало | — | verbal noun | закметување | ||
| plural | се закметувале | — | perfect participle | закметувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | се закметувам | се закметував | — | — | ||
| 2nd singular | се закметуваш | се закметуваше | — | закметувај се | ||
| 3rd singular | се закметува | се закметуваше | — | — | ||
| 1st plural | се закметуваме | се закметувавме | — | — | ||
| 2nd plural | се закметувате | се закметувавте | — | закметувајте се | ||
| 3rd plural | се закметуваат | се закметуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум се закметувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | се имам закметувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев се закметувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | се имав закметувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум се имал закметувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе се закметувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе се имам закметувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе се закметував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе се имав закметувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум се закметувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум се имал закметувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би се закметувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би се имал закметувано | conditional of има + perfect participle | ||||