се измочува • (se izmočuva) third-singular present, impf (perfective се измоча)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | се измочувал | — | adjectival participle | — | ||
| feminine | се измочувала | — | adverbial participle | измочувајќи се | ||
| neuter | се измочувало | — | verbal noun | измочување | ||
| plural | се измочувале | — | perfect participle | измочувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | се измочувам | се измочував | — | — | ||
| 2nd singular | се измочуваш | се измочуваше | — | измочувај се | ||
| 3rd singular | се измочува | се измочуваше | — | — | ||
| 1st plural | се измочуваме | се измочувавме | — | — | ||
| 2nd plural | се измочувате | се измочувавте | — | измочувајте се | ||
| 3rd plural | се измочуваат | се измочуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум се измочувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | се имам измочувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев се измочувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | се имав измочувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум се имал измочувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе се измочувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе се имам измочувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе се измочував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе се имав измочувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум се измочувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум се имал измочувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би се измочувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би се имал измочувано | conditional of има + perfect participle | ||||