се расфучи • (se rasfuči) third-singular present, pf (imperfective се расфучува)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | се расфучел | се расфучил | adjectival participle | расфучен | ||
| feminine | се расфучела | се расфучила | adverbial participle | — | ||
| neuter | се расфучело | се расфучило | verbal noun | — | ||
| plural | се расфучеле | се расфучиле | perfect participle | расфучено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | се расфучам | се расфучев | се расфучив | — | ||
| 2nd singular | се расфучиш | се расфучеше | се расфучи | расфучи се | ||
| 3rd singular | се расфучи | се расфучеше | се расфучи | — | ||
| 1st plural | се расфучиме | се расфучевме | се расфучивме | — | ||
| 2nd plural | се расфучите | се расфучевте | се расфучивте | расфучете се | ||
| 3rd plural | се расфучат | се расфучеа | се расфучија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум се расфучил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | се имам расфучено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев се расфучил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | се имав расфучено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум се имал расфучено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе се расфучам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе се имам расфучено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе се расфучев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе се имав расфучено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум се расфучел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум се имал расфучено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би се расфучил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би се имал расфучено | conditional of има + perfect participle | ||||