ске́льце • (skélʹce) n inan (genitive ске́льця, nominative plural ске́льця, genitive plural ске́лець)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ске́льце skélʹce |
ске́льця skélʹcja |
genitive | ске́льця skélʹcja |
ске́лець skélecʹ |
dative | ске́льцю skélʹcju |
ске́льцям skélʹcjam |
accusative | ске́льце skélʹce |
ске́льця skélʹcja |
instrumental | ске́льцем skélʹcem |
ске́льцями skélʹcjamy |
locative | ске́льцю, ске́льці skélʹcju, skélʹci |
ске́льцях skélʹcjax |
vocative | ске́льче skélʹče |
ске́льця skélʹcja |