спатыка́ць • (spatykácʹ) impf (perfective спатка́ць) (transitive)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | спатыка́ць spatykácʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | спатыка́ючы spatykájučy |
спатыка́ўшы spatykáŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
спатыка́ю spatykáju |
бу́ду спатыка́ць búdu spatykácʹ |
2nd singular ты |
спатыка́еш spatykáješ |
бу́дзеш спатыка́ць búdzješ spatykácʹ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
спатыка́е spatykáje |
бу́дзе спатыка́ць búdzje spatykácʹ |
1st plural мы |
спатыка́ем spatykájem |
бу́дзем спатыка́ць búdzjem spatykácʹ |
2nd plural вы |
спатыка́еце spatykájecje |
бу́дзеце спатыка́ць búdzjecje spatykácʹ |
3rd plural яны́ |
спатыка́юць spatykájucʹ |
бу́дуць спатыка́ць búducʹ spatykácʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | спатыка́й spatykáj |
спатыка́йце spatykájcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
спатыка́ў spatykáŭ |
спатыка́лі spatykáli |
feminine я / ты / яна́ |
спатыка́ла spatykála | |
neuter яно́ |
спатыка́ла spatykála |