From спусці́ць (spuscícʹ) + -ся (-sja).
спусці́цца • (spuscícca) pf (imperfective спуска́цца)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | спусці́цца spuscícca | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | — | спусці́ўшыся spuscíŭšysja |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
— | спушчу́ся spuščúsja |
| 2nd singular ты |
— | спу́сцішся spúscišsja |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
— | спу́сціцца spúscicca |
| 1st plural мы |
— | спу́сцімся spúscimsja |
| 2nd plural вы |
— | спу́сціцеся spúscicjesja |
| 3rd plural яны́ |
— | спу́сцяцца spúscjacca |
| imperative | singular | plural |
| second-person | спусці́ся spuscísja |
спусці́цеся spuscícjesja |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
спусці́ўся spuscíŭsja |
спусці́ліся spuscílisja |
| feminine я / ты / яна́ |
спусці́лася spuscílasja | |
| neuter яно́ |
спусці́лася spuscílasja | |