Borrowed from Polish stateczny, from Old Polish stateczny, from Proto-Slavic *statъčьnъ.
стате́чний • (statéčnyj)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | стате́чний statéčnyj |
стате́чне statéčne |
стате́чна statéčna |
стате́чні statéčni | |
genitive | стате́чного statéčnoho |
стате́чної statéčnoji |
стате́чних statéčnyx | ||
dative | стате́чному statéčnomu |
стате́чній statéčnij |
стате́чним statéčnym | ||
accusative | animate | стате́чного statéčnoho |
стате́чне statéčne |
стате́чну statéčnu |
стате́чних statéčnyx |
inanimate | стате́чний statéčnyj |
стате́чні statéčni | |||
instrumental | стате́чним statéčnym |
стате́чною statéčnoju |
стате́чними statéčnymy | ||
locative | стате́чному, стате́чнім statéčnomu, statéčnim |
стате́чній statéčnij |
стате́чних statéčnyx | ||
vocative | стате́чний statéčnyj |
стате́чне statéčne |
стате́чна statéčna |
стате́чні statéčni |