Inherited from Proto-Slavic *sęknǫti. Compare Macedonian секне (sekne), Polish siąknąć.
сякну́ти • (sjaknúty) pf (imperfective сяка́ти)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | сякну́ти, сякну́ть sjaknúty, sjaknútʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | — | сякну́вши sjaknúvšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
— | сякну́ sjaknú |
| 2nd singular ти |
— | сякне́ш sjaknéš |
| 3rd singular він / вона / воно |
— | сякне́ sjakné |
| 1st plural ми |
— | сякне́м, сякнемо́ sjakném, sjaknemó |
| 2nd plural ви |
— | сякнете́ sjakneté |
| 3rd plural вони |
— | сякну́ть sjaknútʹ |
| imperative | singular | plural |
| first-person | — | сякні́м, сякні́мо sjakním, sjaknímo |
| second-person | сякни́ sjakný |
сякні́ть sjaknítʹ |
| past tense | singular | plural ми / ви / вони |
| masculine я / ти / він |
сякну́в sjaknúv |
сякну́ли sjaknúly |
| feminine я / ти / вона |
сякну́ла sjaknúla | |
| neuter воно |
сякну́ло sjaknúlo | |