From сяртчы (śartćy, “turnip”) + нянь (ńań, “bread”).
сяртчынянь • (śartćyńań)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | сяртчынянь śartćyńań |
сяртчыняньёс śartćyńańjos |
accusative | сяртчыняньез śartćyńańjez |
сяртчыняньёсыз śartćyńańjosyz |
genitive | сяртчыняньлэн śartćyńańlen |
сяртчыняньёслэн śartćyńańjoslen |
dative | сяртчыняньлы śartćyńańly |
сяртчыняньёслы śartćyńańjosly |
ablative | сяртчыняньлэсь śartćyńańleś |
сяртчыняньёслэсь śartćyńańjosleś |
instrumental | сяртчыняньен śartćyńańjen |
сяртчыняньёсын śartćyńańjosyn |
abessive | сяртчыняньтэк śartćyńańtek |
сяртчыняньёстэк śartćyńańjostek |
adverbial | сяртчынянья śartćyńańja |
сяртчыняньёсъя śartćyńańjosja |
inessive | сяртчыняньын śartćyńańyn |
сяртчыняньёсын śartćyńańjosyn |
illative | сяртчынянье śartćyńańje |
сяртчыняньёсы śartćyńańjosy |
elative | сяртчыняньысь śartćyńańyś |
сяртчыняньёсысь śartćyńańjosyś |
egressive | сяртчыняньысьен śartćyńańyśjen |
сяртчыняньёсысьен śartćyńańjosyśjen |
terminative | сяртчыняньозь śartćyńańoź |
сяртчыняньёсозь śartćyńańjosoź |
prolative | сяртчыняньетӥ śartćyńańjeti |
сяртчыняньёсытӥ śartćyńańjosyti |
allative | сяртчыняньлань śartćyńańlań |
сяртчыняньёслань śartćyńańjoslań |
|