From Ancient Greek Τάρταρος (Tártaros).
тартарары́ • (tartararý) m inan pl (genitive тартараро́в, plural only)
plural | |
---|---|
nominative | тартарары́ tartararý |
genitive | тартараро́в tartararóv |
dative | тартарара́м tartararám |
accusative | тартарары́ tartararý |
instrumental | тартарара́ми tartararámi |
prepositional | тартарара́х tartararáx |
plural | |
---|---|
nominative | тартарары́ tartararý |
genitive | тартараро́въ tartararóv |
dative | тартарара́мъ tartararám |
accusative | тартарары́ tartararý |
instrumental | тартарара́ми tartararámi |
prepositional | тартарара́хъ tartararáx |