уба́чыць • (ubáčycʹ) pf (imperfective ба́чыць)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | уба́чыць ubáčycʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | уба́чаны ubáčany |
adverbial | — | уба́чыўшы ubáčyŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
— | уба́чу ubáču |
2nd singular ты |
— | уба́чыш ubáčyš |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
— | уба́чыць ubáčycʹ |
1st plural мы |
— | уба́чым ubáčym |
2nd plural вы |
— | уба́чыце ubáčycje |
3rd plural яны́ |
— | уба́чаць ubáčacʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | уба́ч ubáč |
уба́чце ubáčcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
уба́чыў ubáčyŭ |
уба́чылі ubáčyli |
feminine я / ты / яна́ |
уба́чыла ubáčyla | |
neuter яно́ |
уба́чыла ubáčyla |