україно- (ukrajino-) + мо́ва (móva) + -ний (-nyj)
україномо́вний • (ukrajinomóvnyj) (no comparative) (somewhat proscribed)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | україномо́вний ukrajinomóvnyj |
україномо́вне ukrajinomóvne |
україномо́вна ukrajinomóvna |
україномо́вні ukrajinomóvni | |
genitive | україномо́вного ukrajinomóvnoho |
україномо́вної ukrajinomóvnoji |
україномо́вних ukrajinomóvnyx | ||
dative | україномо́вному ukrajinomóvnomu |
україномо́вній ukrajinomóvnij |
україномо́вним ukrajinomóvnym | ||
accusative | animate | україномо́вного ukrajinomóvnoho |
україномо́вне ukrajinomóvne |
україномо́вну ukrajinomóvnu |
україномо́вних ukrajinomóvnyx |
inanimate | україномо́вний ukrajinomóvnyj |
україномо́вні ukrajinomóvni | |||
instrumental | україномо́вним ukrajinomóvnym |
україномо́вною ukrajinomóvnoju |
україномо́вними ukrajinomóvnymy | ||
locative | україномо́вному, україномо́внім ukrajinomóvnomu, ukrajinomóvnim |
україномо́вній ukrajinomóvnij |
україномо́вних ukrajinomóvnyx | ||
vocative | україномо́вний ukrajinomóvnyj |
україномо́вне ukrajinomóvne |
україномо́вна ukrajinomóvna |
україномо́вні ukrajinomóvni |