утихоми́рить • (utixomíritʹ) pf (imperfective утихоми́ривать)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | утихоми́рить utixomíritʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | утихоми́ривший utixomírivšij |
passive | — | утихоми́ренный utixomírennyj |
adverbial | — | утихоми́рив utixomíriv, утихоми́ривши utixomírivši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | утихоми́рю utixomírju |
2nd singular (ты) | — | утихоми́ришь utixomírišʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | утихоми́рит utixomírit |
1st plural (мы) | — | утихоми́рим utixomírim |
2nd plural (вы) | — | утихоми́рите utixomírite |
3rd plural (они́) | — | утихоми́рят utixomírjat |
imperative | singular | plural |
утихоми́рь utixomírʹ |
утихоми́рьте utixomírʹte | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | утихоми́рил utixomíril |
утихоми́рили utixomírili |
feminine (я/ты/она́) | утихоми́рила utixomírila | |
neuter (оно́) | утихоми́рило utixomírilo |