чу́ти (čúty, “to hear”) + -ний (-nyj)
чу́тний • (čútnyj) (adverb чу́тно, abstract noun чу́тність)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | чу́тний čútnyj |
чу́тне čútne |
чу́тна čútna |
чу́тні čútni | |
genitive | чу́тного čútnoho |
чу́тної čútnoji |
чу́тних čútnyx | ||
dative | чу́тному čútnomu |
чу́тній čútnij |
чу́тним čútnym | ||
accusative | animate | чу́тного čútnoho |
чу́тне čútne |
чу́тну čútnu |
чу́тних čútnyx |
inanimate | чу́тний čútnyj |
чу́тні čútni | |||
instrumental | чу́тним čútnym |
чу́тною čútnoju |
чу́тними čútnymy | ||
locative | чу́тному, чу́тнім čútnomu, čútnim |
чу́тній čútnij |
чу́тних čútnyx | ||
vocative | чу́тний čútnyj |
чу́тне čútne |
чу́тна čútna |
чу́тні čútni |