From шлюб m (šljub, “marriage, matrimony”) + -ний (-nyj). Compare Belarusian шлю́бны (šljúbny), Polish ślubny.
шлю́бний • (šljúbnyj)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | шлю́бний šljúbnyj |
шлю́бне šljúbne |
шлю́бна šljúbna |
шлю́бні šljúbni | |
genitive | шлю́бного šljúbnoho |
шлю́бної šljúbnoji |
шлю́бних šljúbnyx | ||
dative | шлю́бному šljúbnomu |
шлю́бній šljúbnij |
шлю́бним šljúbnym | ||
accusative | animate | шлю́бного šljúbnoho |
шлю́бне šljúbne |
шлю́бну šljúbnu |
шлю́бних šljúbnyx |
inanimate | шлю́бний šljúbnyj |
шлю́бні šljúbni | |||
instrumental | шлю́бним šljúbnym |
шлю́бною šljúbnoju |
шлю́бними šljúbnymy | ||
locative | шлю́бному, шлю́бнім šljúbnomu, šljúbnim |
шлю́бній šljúbnij |
шлю́бних šljúbnyx |