Borrowed from German Schinken (“ham”).
шы́нка • (šýnka) f inan (genitive шы́нкі, nominative plural шы́нкі, genitive plural шы́нак)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | шы́нка šýnka |
шы́нкі šýnki |
genitive | шы́нкі šýnki |
шы́нак šýnak |
dative | шы́нцы šýncy |
шы́нкам šýnkam |
accusative | шы́нку šýnku |
шы́нкі šýnki |
instrumental | шы́нкай, шы́нкаю šýnkaj, šýnkaju |
шы́нкамі šýnkami |
locative | шы́нцы šýncy |
шы́нках šýnkax |
count form | — | шы́нкі1 šýnki1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.