Inherited from Old East Slavic ямьщикъ (jamĭščikŭ), from Turkic, ultimately from Middle Mongol ᠵᠠᠮᠴᠢ (ǰamči). By surface analysis, ям (jam) + -шчык (-ščyk). Cognate with Russian ямщи́к (jamščík).
ямшчы́к • (jamščýk) m pers (genitive ямшчыка́, nominative plural ямшчыкі́, genitive plural ямшчыко́ў, relational adjective ямшчы́цкі)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ямшчы́к jamščýk |
ямшчыкі́ jamščykí |
genitive | ямшчыка́ jamščyká |
ямшчыко́ў jamščykóŭ |
dative | ямшчыку́ jamščykú |
ямшчыка́м jamščykám |
accusative | ямшчыка́ jamščyká |
ямшчыко́ў jamščykóŭ |
instrumental | ямшчыко́м jamščykóm |
ямшчыка́мі jamščykámi |
locative | ямшчыку́ jamščykú |
ямшчыка́х jamščykáx |
count form | — | ямшчыкі́1 jamščykí1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.