From *yarlïğ (“poor, needed; miserable”), of unknown origin.

Cognate with Karakhanid (jarlïğ, “poor, wretched, miserable”); Tatar ярлы (yarlı, “poor”), Kazakh жарлы (jarly), Kyrgyz жарды (jardı), Kumyk ярлы (yarlı), Karachay-Balkar джарлы (carlı, “poor, needy”), Northern Altai дьарылыг (dʹarïlïg), etc.

• IPA^(key):
• Hyphenation: яр‧лы

ярлы • (yarlı)

1. poor, needy, having little or no money or possessions

   Бер ауылда бер ярлы ғына әбей йәшәгән, аның Йәнтимер исемле 12 йәшле улы булған ти. (from a fairy-tale)

   Ber awılda ber yarlı ğına əbey yəşəgən, anıñ Yəntimer isemle 12 yəşle ulı bulğan ti.

   A rather poor old woman lived in a village; she had a 12-year-old son called Yäntimer.

ярлы • (yarlı)

1. poor, destitute, impoverished

   Synonyms: мискин (miskin), касип (kasip), пакъыр (paqır)

   Antonym: бай (bay)

2. meager

• ярлылыкъ (yarlılıq)

ярлы • (yarlı)

1. poor man, pauper

• Бамматов Б.Г., editor (2013), “ярлы”, in Кумыкско-русский словарь [Kumyk–Russian dictionary], Makhachkala: ИЯЛИ ДНЦ РАН

• IPA^(key):

• Audio:

  (file)

я́рлы • (járly) m anim pl

1. nominative plural of ярл (jarl)