From ідеалі́ст (idealíst) + -и́чний (-ýčnyj). Compare Russian идеалисти́чный (idealistíčnyj), Belarusian ідэалісты́чны (idealistýčny), Polish idealistyczny.
ідеалісти́чний • (idealistýčnyj) (adverb ідеалісти́чно, abstract noun ідеалісти́чність)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | ідеалісти́чний idealistýčnyj |
ідеалісти́чне idealistýčne |
ідеалісти́чна idealistýčna |
ідеалісти́чні idealistýčni | |
genitive | ідеалісти́чного idealistýčnoho |
ідеалісти́чної idealistýčnoji |
ідеалісти́чних idealistýčnyx | ||
dative | ідеалісти́чному idealistýčnomu |
ідеалісти́чній idealistýčnij |
ідеалісти́чним idealistýčnym | ||
accusative | animate | ідеалісти́чного idealistýčnoho |
ідеалісти́чне idealistýčne |
ідеалісти́чну idealistýčnu |
ідеалісти́чних idealistýčnyx |
inanimate | ідеалісти́чний idealistýčnyj |
ідеалісти́чні idealistýčni | |||
instrumental | ідеалісти́чним idealistýčnym |
ідеалісти́чною idealistýčnoju |
ідеалісти́чними idealistýčnymy | ||
locative | ідеалісти́чному, ідеалісти́чнім idealistýčnomu, idealistýčnim |
ідеалісти́чній idealistýčnij |
ідеалісти́чних idealistýčnyx | ||
vocative | ідеалісти́чний idealistýčnyj |
ідеалісти́чне idealistýčne |
ідеалісти́чна idealistýčna |
ідеалісти́чні idealistýčni |