From Arabic عرف (“customs”) (see urf) + عادة (ʕāda, “custom, habit”).
Cognate with Uzbek urf-odat, Crimean Tatar urf-adet, Turkish örf ādet.
ғөрөф-ғәҙәт • (ğöröf-ğəźət)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | ғөрөф-ғәҙәт (ğöröf-ğəźət) | ғөрөф-ғәҙәттәр (ğöröf-ğəźəttər) |
| definite genitive | ғөрөф-ғәҙәттең (ğöröf-ğəźətteñ) | ғөрөф-ғәҙәттәрҙең (ğöröf-ğəźəttərźeñ) |
| dative | ғөрөф-ғәҙәткә (ğöröf-ğəźətkə) | ғөрөф-ғәҙәттәргә (ğöröf-ğəźəttərgə) |
| definite accusative | ғөрөф-ғәҙәтте (ğöröf-ğəźətte) | ғөрөф-ғәҙәттәрҙе (ğöröf-ğəźəttərźe) |
| locative | ғөрөф-ғәҙәттә (ğöröf-ğəźəttə) | ғөрөф-ғәҙәттәрҙә (ğöröf-ğəźəttərźə) |
| ablative | ғөрөф-ғәҙәттән (ğöröf-ğəźəttən) | ғөрөф-ғәҙәттәрҙән (ğöröf-ğəźəttərźən) |