See Ottoman Turkish اورنك (örnek).
өрнөк • (örnök) (Arabic spelling ۅرنۅك)
| singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
|---|---|---|
| nominative (атооч) | өрнөк örnök |
өрнөктөр örnöktör |
| genitive (илик) | өрнөктүн örnöktün |
өрнөктөрдүн örnöktördün |
| dative (барыш) | өрнөккө örnökkö |
өрнөктөргө örnöktörgö |
| accusative (табыш) | өрнөктү örnöktü |
өрнөктөрдү örnöktördü |
| locative (жатыш) | өрнөктө örnöktö |
өрнөктөрдө örnöktördö |
| ablative (чыгыш) | өрнөктөн örnöktön |
өрнөктөрдөн örnöktördön |
| possessive forms | ||
| first-person singular (менин) | ||
| nominative | өрнөкүм örnöküm |
өрнөктөрүм örnöktörüm |
| genitive | өрнөкүмдүн örnökümdün |
өрнөктөрүмдүн örnöktörümdün |
| dative | өрнөкүмө örnökümö |
өрнөктөрүмө örnöktörümö |
| accusative | өрнөкүмдү örnökümdü |
өрнөктөрүмдү örnöktörümdü |
| locative | өрнөкүмдө örnökümdö |
өрнөктөрүмдө örnöktörümdö |
| ablative | өрнөкүмдөн örnökümdön |
өрнөктөрүмдөн örnöktörümdön |
| second-person singular informal (сенин) | ||
| nominative | өрнөкүң örnöküŋ |
өрнөктөрүң örnöktörüŋ |
| genitive | өрнөкүңдүн örnöküŋdün |
өрнөктөрүңдүн örnöktörüŋdün |
| dative | өрнөкүңө örnöküŋö |
өрнөктөрүңө örnöktörüŋö |
| accusative | өрнөкүңдү örnöküŋdü |
өрнөктөрүңдү örnöktörüŋdü |
| locative | өрнөкүңдө örnöküŋdö |
өрнөктөрүңдө örnöktörüŋdö |
| ablative | өрнөкүңдөн örnöküŋdön |
өрнөктөрүңдөн örnöktörüŋdön |
| second-person singular formal (сиздин) | ||
| nominative | өрнөкүңүз örnöküŋüz |
өрнөктөрүңүз örnöktörüŋüz |
| genitive | өрнөкүңүздүн örnöküŋüzdün |
өрнөктөрүңүздүн örnöktörüŋüzdün |
| dative | өрнөкүңүзгө örnöküŋüzgö |
өрнөктөрүңүзгө örnöktörüŋüzgö |
| accusative | өрнөкүңүздү örnöküŋüzdü |
өрнөктөрүңүздү örnöktörüŋüzdü |
| locative | өрнөкүңүздө örnöküŋüzdö |
өрнөктөрүңүздө örnöktörüŋüzdö |
| ablative | өрнөкүңүздөн örnöküŋüzdön |
өрнөктөрүңүздөн örnöktörüŋüzdön |