աճիմ • (ačim) (aorist indicative աճեցայ)
| infinitive | աճել, աճիլ* (ačel, ačil*) | participle | աճեցեալ, աճեալ (ačecʻeal, ačeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | աճեցուցանեմ (ačecʻucʻanem) | aorist stem | աճեց- (ačecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աճիմ (ačim) | աճիս (ačis) | աճի (ači) | աճիմք (ačimkʻ) | աճիք (ačikʻ) | աճին (ačin) | |
| imperfect | աճէի (ačēi) | աճէիր (ačēir) | աճէր, աճիւր (ačēr, ačiwr) | աճէաք (ačēakʻ) | աճէիք (ačēikʻ) | աճէին (ačēin) | |
| aorist | աճեցայ (ačecʻay) | աճեցար (ačecʻar) | աճեցաւ (ačecʻaw) | աճեցաք (ačecʻakʻ) | աճեցայք (ačecʻaykʻ) | աճեցան (ačecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աճիցիմ (ačicʻim) | աճիցիս (ačicʻis) | աճիցի (ačicʻi) | աճիցիմք (ačicʻimkʻ) | աճիցիք (ačicʻikʻ) | աճիցին (ačicʻin) | |
| aorist | աճեցայց (ačecʻaycʻ) | աճեսցիս (ačescʻis) | աճեսցի (ačescʻi) | աճեսցուք (ačescʻukʻ) | աճեսջիք (ačesǰikʻ) | աճեսցին (ačescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | աճեա՛ց (ačeácʻ) | — | — | աճեցարո՛ւք (ačecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | աճեսջի՛ր (ačesǰír) | — | — | աճեսջի՛ք (ačesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ աճիր (mí ačir) | — | — | մի՛ աճիք (mí ačikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||