ամայեմ

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ամայեմ. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ամայեմ, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ամայեմ in singular and plural. Everything you need to know about the word ամայեմ you have here. The definition of the word ամայեմ will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofամայեմ, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Armenian

Verb

ամայեմ • (amayem)  (aorist indicative ամայեցի)

  1. Alternative form of ամամ (amam)

Conjugation

active
infinitive ամայել (amayel) participle ամայեցեալ, ամայեալ (amayecʻeal, amayeal)
causative — aorist stem ամայեց- (amayecʻ-)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մեք դուք նոքա
present ամայեմ (amayem) ամայես (amayes) ամայէ (amayē) ամայեմք (amayemkʻ) ամայէք (amayēkʻ) ամայեն (amayen)
imperfect ամայէի, ամայեի* (amayēi, amayei*) ամայէիր, ամայեիր* (amayēir, amayeir*) ամայէր (amayēr) ամայէաք, ամայեաք* (amayēakʻ, amayeakʻ*) ամայէիք, ամայեիք* (amayēikʻ, amayeikʻ*) ամայէին, ամայեին* (amayēin, amayein*)
aorist ամայեցի (amayecʻi) ամայեցեր (amayecʻer) ամայեաց (amayeacʻ) ամայեցաք (amayecʻakʻ) ամայեցէք, ամայեցիք (amayecʻēkʻ, amayecʻikʻ) ամայեցին (amayecʻin)
subjunctive ես դու նա մեք դուք նոքա
present ամայիցեմ (amayicʻem) ամայիցես (amayicʻes) ամայիցէ (amayicʻē) ամայիցեմք (amayicʻemkʻ) ամայիցէք (amayicʻēkʻ) ամայիցեն (amayicʻen)
aorist ամայեցից (amayecʻicʻ) ամայեսցես (amayescʻes) ամայեսցէ (amayescʻē) ամայեսցուք (amayescʻukʻ) ամայեսջիք (amayesǰikʻ) ամայեսցեն (amayescʻen)
imperatives — (դու) — — (դուք) —
imperative — ամայեա՛ (amayeá) — — ամայեցէ՛ք (amayecʻḗkʻ) —
cohortative — ամայեսջի՛ր (amayesǰír) — — ամայեսջի՛ք (amayesǰíkʻ) —
prohibitive — մի՛ ամայեր (mí amayer) — — մի՛ ամայէք (mí amayēkʻ) —
*rare
mediopassive
infinitive ամայել, ամայիլ* (amayel, amayil*) participle ամայեցեալ, ամայեալ (amayecʻeal, amayeal)
causative — aorist stem ամայեց- (amayecʻ-)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մեք դուք նոքա
present ամայիմ (amayim) ամայիս (amayis) ամայի (amayi) ամայիմք (amayimkʻ) ամայիք (amayikʻ) ամային (amayin)
imperfect ամայէի (amayēi) ամայէիր (amayēir) ամայէր, ամայիւր (amayēr, amayiwr) ամայէաք (amayēakʻ) ամայէիք (amayēikʻ) ամայէին (amayēin)
aorist ամայեցայ (amayecʻay) ամայեցար (amayecʻar) ամայեցաւ (amayecʻaw) ամայեցաք (amayecʻakʻ) ամայեցայք (amayecʻaykʻ) ամայեցան (amayecʻan)
subjunctive ես դու նա մեք դուք նոքա
present ամայիցիմ (amayicʻim) ամայիցիս (amayicʻis) ամայիցի (amayicʻi) ամայիցիմք (amayicʻimkʻ) ամայիցիք (amayicʻikʻ) ամայիցին (amayicʻin)
aorist ամայեցայց (amayecʻaycʻ) ամայեսցիս (amayescʻis) ամայեսցի (amayescʻi) ամայեսցուք (amayescʻukʻ) ամայեսջիք (amayesǰikʻ) ամայեսցին (amayescʻin)
imperatives — (դու) — — (դուք) —
imperative — ամայեա՛ց (amayeácʻ) — — ամայեցարո՛ւք (amayecʻarúkʻ) —
cohortative — ամայեսջի՛ր (amayesǰír) — — ամայեսջի՛ք (amayesǰíkʻ) —
prohibitive — մի՛ ամայիր (mí amayir) — — մի՛ ամայիք (mí amayikʻ) —
*post-classical
Wikious
Boobota
Sagapedia