ամանեմ

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ամանեմ. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ամանեմ, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ամանեմ in singular and plural. Everything you need to know about the word ամանեմ you have here. The definition of the word ամանեմ will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofամանեմ, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Armenian

Verb

ամանեմ • (amanem)  (aorist indicative ամանեցի)

  1. Alternative form of ամամ (amam)

Conjugation

active
infinitive ամանել (amanel) participle ամանեցեալ, ամանեալ (amanecʻeal, amaneal)
causative — aorist stem ամանեց- (amanecʻ-)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մեք դուք նոքա
present ամանեմ (amanem) ամանես (amanes) ամանէ (amanē) ամանեմք (amanemkʻ) ամանէք (amanēkʻ) ամանեն (amanen)
imperfect ամանէի, ամանեի* (amanēi, amanei*) ամանէիր, ամանեիր* (amanēir, amaneir*) ամանէր (amanēr) ամանէաք, ամանեաք* (amanēakʻ, amaneakʻ*) ամանէիք, ամանեիք* (amanēikʻ, amaneikʻ*) ամանէին, ամանեին* (amanēin, amanein*)
aorist ամանեցի (amanecʻi) ամանեցեր (amanecʻer) ամանեաց (amaneacʻ) ամանեցաք (amanecʻakʻ) ամանեցէք, ամանեցիք (amanecʻēkʻ, amanecʻikʻ) ամանեցին (amanecʻin)
subjunctive ես դու նա մեք դուք նոքա
present ամանիցեմ (amanicʻem) ամանիցես (amanicʻes) ամանիցէ (amanicʻē) ամանիցեմք (amanicʻemkʻ) ամանիցէք (amanicʻēkʻ) ամանիցեն (amanicʻen)
aorist ամանեցից (amanecʻicʻ) ամանեսցես (amanescʻes) ամանեսցէ (amanescʻē) ամանեսցուք (amanescʻukʻ) ամանեսջիք (amanesǰikʻ) ամանեսցեն (amanescʻen)
imperatives — (դու) — — (դուք) —
imperative — ամանեա՛ (amaneá) — — ամանեցէ՛ք (amanecʻḗkʻ) —
cohortative — ամանեսջի՛ր (amanesǰír) — — ամանեսջի՛ք (amanesǰíkʻ) —
prohibitive — մի՛ ամաներ (mí amaner) — — մի՛ ամանէք (mí amanēkʻ) —
*rare
mediopassive
infinitive ամանել, ամանիլ* (amanel, amanil*) participle ամանեցեալ, ամանեալ (amanecʻeal, amaneal)
causative — aorist stem ամանեց- (amanecʻ-)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մեք դուք նոքա
present ամանիմ (amanim) ամանիս (amanis) ամանի (amani) ամանիմք (amanimkʻ) ամանիք (amanikʻ) ամանին (amanin)
imperfect ամանէի (amanēi) ամանէիր (amanēir) ամանէր, ամանիւր (amanēr, amaniwr) ամանէաք (amanēakʻ) ամանէիք (amanēikʻ) ամանէին (amanēin)
aorist ամանեցայ (amanecʻay) ամանեցար (amanecʻar) ամանեցաւ (amanecʻaw) ամանեցաք (amanecʻakʻ) ամանեցայք (amanecʻaykʻ) ամանեցան (amanecʻan)
subjunctive ես դու նա մեք դուք նոքա
present ամանիցիմ (amanicʻim) ամանիցիս (amanicʻis) ամանիցի (amanicʻi) ամանիցիմք (amanicʻimkʻ) ամանիցիք (amanicʻikʻ) ամանիցին (amanicʻin)
aorist ամանեցայց (amanecʻaycʻ) ամանեսցիս (amanescʻis) ամանեսցի (amanescʻi) ամանեսցուք (amanescʻukʻ) ամանեսջիք (amanesǰikʻ) ամանեսցին (amanescʻin)
imperatives — (դու) — — (դուք) —
imperative — ամանեա՛ց (amaneácʻ) — — ամանեցարո՛ւք (amanecʻarúkʻ) —
cohortative — ամանեսջի՛ր (amanesǰír) — — ամանեսջի՛ք (amanesǰíkʻ) —
prohibitive — մի՛ ամանիր (mí amanir) — — մի՛ ամանիք (mí amanikʻ) —
*post-classical
Wikious
Boobota
Sagapedia