Causative of այտնում (aytnum).
այտուցանեմ • (aytucʻanem) (aorist indicative այտուցի)
| infinitive | այտուցանել (aytucʻanel) | participle | այտուցեալ (aytucʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | այտուց- (aytucʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | այտուցանեմ (aytucʻanem) | այտուցանես (aytucʻanes) | այտուցանէ (aytucʻanē) | այտուցանեմք (aytucʻanemkʻ) | այտուցանէք (aytucʻanēkʻ) | այտուցանեն (aytucʻanen) | |
| imperfect | այտուցանէի, այտուցանեի* (aytucʻanēi, aytucʻanei*) | այտուցանէիր, այտուցանեիր* (aytucʻanēir, aytucʻaneir*) | այտուցանէր (aytucʻanēr) | այտուցանէաք, այտուցանեաք* (aytucʻanēakʻ, aytucʻaneakʻ*) | այտուցանէիք, այտուցանեիք* (aytucʻanēikʻ, aytucʻaneikʻ*) | այտուցանէին, այտուցանեին* (aytucʻanēin, aytucʻanein*) | |
| aorist | այտուցի (aytucʻi) | այտուցեր (aytucʻer) | այտոյց (aytoycʻ) | այտուցաք (aytucʻakʻ) | այտուցէք, այտուցիք (aytucʻēkʻ, aytucʻikʻ) | այտուցին (aytucʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | այտուցանիցեմ (aytucʻanicʻem) | այտուցանիցես (aytucʻanicʻes) | այտուցանիցէ (aytucʻanicʻē) | այտուցանիցեմք (aytucʻanicʻemkʻ) | այտուցանիցէք (aytucʻanicʻēkʻ) | այտուցանիցեն (aytucʻanicʻen) | |
| aorist | այտուցից (aytucʻicʻ) | այտուսցես (aytuscʻes) | այտուսցէ (aytuscʻē) | այտուսցուք (aytuscʻukʻ) | այտուսջիք (aytusǰikʻ) | այտուսցեն (aytuscʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | այտո՛ (aytó) | — | — | այտուցէ՛ք (aytucʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | այտուսջի՛ր (aytusǰír) | — | — | այտուսջի՛ք (aytusǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ այտուցաներ (mí aytucʻaner) | — | — | մի՛ այտուցանէք (mí aytucʻanēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
| infinitive | այտուցանել, այտուցանիլ* (aytucʻanel, aytucʻanil*) | participle | այտուցեալ (aytucʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | այտուց- (aytucʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | այտուցանիմ (aytucʻanim) | այտուցանիս (aytucʻanis) | այտուցանի (aytucʻani) | այտուցանիմք (aytucʻanimkʻ) | այտուցանիք (aytucʻanikʻ) | այտուցանին (aytucʻanin) | |
| imperfect | այտուցանէի (aytucʻanēi) | այտուցանէիր (aytucʻanēir) | այտուցանէր, այտուցանիւր (aytucʻanēr, aytucʻaniwr) | այտուցանէաք (aytucʻanēakʻ) | այտուցանէիք (aytucʻanēikʻ) | այտուցանէին (aytucʻanēin) | |
| aorist | այտուցայ (aytucʻay) | այտուցար (aytucʻar) | այտուցաւ (aytucʻaw) | այտուցաք (aytucʻakʻ) | այտուցայք (aytucʻaykʻ) | այտուցան (aytucʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | այտուցանիցիմ (aytucʻanicʻim) | այտուցանիցիս (aytucʻanicʻis) | այտուցանիցի (aytucʻanicʻi) | այտուցանիցիմք (aytucʻanicʻimkʻ) | այտուցանիցիք (aytucʻanicʻikʻ) | այտուցանիցին (aytucʻanicʻin) | |
| aorist | այտուցայց (aytucʻaycʻ) | այտուսցիս (aytuscʻis) | այտուսցի (aytuscʻi) | այտուսցուք (aytuscʻukʻ) | այտուսջիք (aytusǰikʻ) | այտուսցին (aytuscʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | այտուցի՛ր (aytucʻír) | — | — | այտուցարո՛ւք (aytucʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | այտուսջի՛ր (aytusǰír) | — | — | այտուսջի՛ք (aytusǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ այտուցանիր (mí aytucʻanir) | — | — | մի՛ այտուցանիք (mí aytucʻanikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||