From անուշահոտ (anušahot) + -ութիւն (-utʻiwn). Calque of Ancient Greek εὐωδία (euōdía).[1]
անուշահոտութիւն • (anušahotutʻiwn)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | անուշահոտութիւն (anušahotutʻiwn) | անուշահոտութիւնք (anušahotutʻiwnkʻ) | |
genitive | անուշահոտութեան (anušahotutʻean) | անուշահոտութեանց (anušahotutʻeancʻ) | |
dative | անուշահոտութեան (anušahotutʻean) | անուշահոտութեանց (anušahotutʻeancʻ) | |
accusative | անուշահոտութիւն (anušahotutʻiwn) | անուշահոտութիւնս (anušahotutʻiwns) | |
ablative | անուշահոտութենէ (anušahotutʻenē) | անուշահոտութեանց (anušahotutʻeancʻ) | |
instrumental | անուշահոտութեամբ (anušahotutʻeamb) | անուշահոտութեամբք (anušahotutʻeambkʻ) | |
locative | անուշահոտութեան (anušahotutʻean) | անուշահոտութիւնս (anušahotutʻiwns) |