From աստեղաբան (astełaban, “astrologist”) + -ութիւն (-utʻiwn). The first word is not attested in the classical period, but աստեղաբանակ (astełabanak) is.
աստեղաբանութիւն • (astełabanutʻiwn)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | աստեղաբանութիւն (astełabanutʻiwn) | աստեղաբանութիւնք (astełabanutʻiwnkʻ) |
| genitive | աստեղաբանութեան (astełabanutʻean) | աստեղաբանութեանց (astełabanutʻeancʻ) |
| dative | աստեղաբանութեան (astełabanutʻean) | աստեղաբանութեանց (astełabanutʻeancʻ) |
| accusative | աստեղաբանութիւն (astełabanutʻiwn) | աստեղաբանութիւնս (astełabanutʻiwns) |
| ablative | աստեղաբանութենէ (astełabanutʻenē) | աստեղաբանութեանց (astełabanutʻeancʻ) |
| instrumental | աստեղաբանութեամբ (astełabanutʻeamb) | աստեղաբանութեամբք (astełabanutʻeambkʻ) |
| locative | աստեղաբանութեան (astełabanutʻean) | աստեղաբանութիւնս (astełabanutʻiwns) |