From աստեղաբան (astełaban, “astrologist”) + -ութիւն (-utʻiwn). The first word is not attested in the classical period, but աստեղաբանակ (astełabanak) is.
աստեղաբանութիւն • (astełabanutʻiwn)
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | աստեղաբանութիւն (astełabanutʻiwn) | աստեղաբանութիւնք (astełabanutʻiwnkʻ) | |
| genitive | աստեղաբանութեան (astełabanutʻean) | աստեղաբանութեանց (astełabanutʻeancʻ) | |
| dative | աստեղաբանութեան (astełabanutʻean) | աստեղաբանութեանց (astełabanutʻeancʻ) | |
| accusative | աստեղաբանութիւն (astełabanutʻiwn) | աստեղաբանութիւնս (astełabanutʻiwns) | |
| ablative | աստեղաբանութենէ (astełabanutʻenē) | աստեղաբանութեանց (astełabanutʻeancʻ) | |
| instrumental | աստեղաբանութեամբ (astełabanutʻeamb) | աստեղաբանութեամբք (astełabanutʻeambkʻ) | |
| locative | աստեղաբանութեան (astełabanutʻean) | աստեղաբանութիւնս (astełabanutʻiwns) |