From աստեղագէտ (astełagēt, “astronomer; astrologer”) + -ութիւն (-utʻiwn).
աստեղագիտութիւն • (astełagitutʻiwn)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | աստեղագիտութիւն (astełagitutʻiwn) | աստեղագիտութիւնք (astełagitutʻiwnkʻ) |
genitive | աստեղագիտութեան (astełagitutʻean) | աստեղագիտութեանց (astełagitutʻeancʻ) |
dative | աստեղագիտութեան (astełagitutʻean) | աստեղագիտութեանց (astełagitutʻeancʻ) |
accusative | աստեղագիտութիւն (astełagitutʻiwn) | աստեղագիտութիւնս (astełagitutʻiwns) |
ablative | աստեղագիտութենէ (astełagitutʻenē) | աստեղագիտութեանց (astełagitutʻeancʻ) |
instrumental | աստեղագիտութեամբ (astełagitutʻeamb) | աստեղագիտութեամբք (astełagitutʻeambkʻ) |
locative | աստեղագիտութեան (astełagitutʻean) | աստեղագիտութիւնս (astełagitutʻiwns) |