From աստուածաբան (astuacaban) + -ութիւն (-utʻiwn).
աստուածաբանութիւն • (astuacabanutʻiwn)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | աստուածաբանութիւն (astuacabanutʻiwn) | աստուածաբանութիւնք (astuacabanutʻiwnkʻ) | |
genitive | աստուածաբանութեան (astuacabanutʻean) | աստուածաբանութեանց (astuacabanutʻeancʻ) | |
dative | աստուածաբանութեան (astuacabanutʻean) | աստուածաբանութեանց (astuacabanutʻeancʻ) | |
accusative | աստուածաբանութիւն (astuacabanutʻiwn) | աստուածաբանութիւնս (astuacabanutʻiwns) | |
ablative | աստուածաբանութենէ (astuacabanutʻenē) | աստուածաբանութեանց (astuacabanutʻeancʻ) | |
instrumental | աստուածաբանութեամբ (astuacabanutʻeamb) | աստուածաբանութեամբք (astuacabanutʻeambkʻ) | |
locative | աստուածաբանութեան (astuacabanutʻean) | աստուածաբանութիւնս (astuacabanutʻiwns) |